تشخیص تاریخ تولید فرش دستباف:
تولید فرش دستباف، پیشینه‌ای دیرینه دارد. از آنجایی که فرش دستباف به شدت در برابر عوامل خارجی آسیب‌پذیر است، ممکن است در طول عمر خود بیش از چندین بار به مرمت و ترمیم فرش نیاز داشته باشد. از این‌رو رفوگر باید بتواند عمر فرش را حداقل به طور تخمینی شناسایی کند تا بتواند از مواد و عملیات متناسب با طول عمر فرش استفاده کند.
این نوع توانایی بسیار قابل اهمیت است. چون تشخیص فرش­های نو از کهنه خیلی ساده است. معمولاً فرش­های کهنه ویژگی­های خاصی دارند، مانند کم شدن شید رنگ­ها، رنگ باختگی در پشت و روی فرش، از هم دررفتگی گلیمه اوّل و آخر فرش، گسیختگی شیرازه­ها در فرش­های ترکی باف، پوسیدگی سرریشه­ها، کاهش ارتفاع پرزها، پوسیدگی مقطعی، ذرتی شدن، ناهماهنگی در سایش پرزها، رنگ رفتگی نایکنواخت و … .

ولی اینکه فرش کهنه در چه تاریخی بافته شده و مربوط به چه منطقه ای است، بسیار مشکل بوده و نیاز به تخصص خاصی دارد و رفوگر ضمن گذشت سال ها تجربه در شناخت فرش­های کهنه تا حدودی در این مورد، مهارت لازم را کسب می نماید. به هر حال تعیین عمر فرش، محل بافت و ارزش گذاری آن پس از سال ها تجربه به دست می­آید و آن هم نسبی است و نمی تواند صد درصد صحیح باشد. لذا در این گونه موارد معمولاً چند ارزیاب و رفوگر با هم مشورت نموده تا بتوانند تاریخ و محل بافت و قیمت آن را به طور صحیح مشخص کنند.

در فرش هایی که مدتی از عمر آن گذشته باشد، سلامت فرش از نظر شیوه نگهداری، کهنه شدن یکنواخت، سالم بودن چهارچوب فرش، نداشتن پوسیدگی مقطعی، نخ نما نشدن و بسیاری مسائل دیگر در قیمت گذاری آن حائز اهمیت است. باید توجه داشت تاریخ تولید فرش در ارزش کیفی آن نقش مهمی دارد. چون هرچقدر فرش کهنه ­تر باشد، ارزش کیفی، نقش کمرنگ­تری نسبت به ارزش ریالی آن دارد.