فرشی که پشم مورد نیازش را زنان فارسی نخ ریسی و تبدیل خامه می کنند و رنگ آن که از رنگزاهای طبیعی همچون روناس، نیل، پوست انار،جاشیر،اسپرک، پوست گردو و دیگر گیاهان خودرو در استان فارس تهیه می شود. بانوان هنرمند آن را طراحی، انتخاب رنگ و در آخر با عشق بافتش را انجام می دهند.
خامه رنگی به تارهای پشمی گره زده می شود تا نقش فرش بافته شود. لبه ها بعد از اتمام کار دوخته شده و پشم اضافی سوزانده می شود تا طرح های زیبا به وضوح نمایان شود و در آخر پرداخت و پاکسازی انجام می شود. تمام این مهارت ها نسل به نسل از پیشینیان به ارث رسیده و آمیخته با عشق و هنر تبدیل به این معجزه زیبا شده است که هم در ایران و هم در سراسر دنیا همه را حیرت زده کرده است.
از ویژگی های فرش های قشقایی طرح های زیبای آن هاست که به دو گروه تقسیم می شوند:
1) نقش و نگار سنتی که بر پایه ذهن بافی، ساختار هندسی، عدم پیروی از الگوی معین و قلمی خاص است که عهده بافندگان این نوع طرح ها از طوایف شش بلوکی هستند.
2) نقوش منظم که در آن نگاره هایی مانندلوزی، چهارگوش و طرح های راست و شکسته جای خود را به گل و گیاه و شاخ و برگ داده اند مانند: نقش ناظم، محرمات، ماهی درهم، بته ای ، گیاهی و افشان که عمده بافندگان این نوع طرح ها از طوایف کشکولی هستند.
رنگرزی سنتی:
استان فارس یکی از مراکزی است که رنگرزی گیاهی و سنتی در آن رواج فراوان دارد، لذا طراوت و شفافیت رنگ و تنوع غنای رنگ آمیزی فرش های این استان پهناور بیش از هر عامل دیگری در شهرت جهانی دست بافته های قشقایی موثر است. توانایی رنگرزان فارسی در احساس رنگ ها و تنوع بالای آن ها و رنگ آمیزی، هم از نظر تنوع و فراوانی رنگ و ریزه کاری های رنگرزی و هم از لحاظ پختگی و گیرایی و چشم نوازی هم از نظر هماهنگی پرجاذبه و ذخیره کننده ای که جریان وقفه ناپذیر رنگ ها را پدیدار می کند، گاه چنان باور نکردنی است که به اعجاز می ماند.
گبه
تاریخچه گبه:
گبه نوعی زیرانداز است که همچون فرش دستبافت ارزش هنری زیادی دارد و امروزه طرفداران فراوانی را به خود جلب کرده است. گبه که گاهی قالیچه خرسک نیز نامیده می شود که گاهاً خود رنگ و عمدتاً رنگی است، از جنس همان قالی است که با این تفاوت که در اندازه های کوچکتر با پرزهای بلندتر تهیه می شود. گبه عمدتاً هنر دست عشایر مناطق مختلفی از جمله فارس (شیراز)، بوشهر، خراسان، و ... می باشد که البته در این میان استان فارس با قدمتی 150 ساله در زمینه گبه بافی را می توان از پیشگامان این هنر دانست. در فارس ایلاتی همچون قشقایی، خمسه، ممسنی و بختیاری کار بافت این هنر اصیل را انجام می دهند و در این میان به جرات می توان گبه های بافت ترکان قشقایی فارس را بهترین دانست که در خارج کشور نیز از اعتبار خاص برخوردار است که با نقش پردازی ذهنی و سنتی خود را در دل جهانیان جا کرده است.