لول شدگی فرش دستباف
لول شدگی فرش به مواردی گفته می‌شود که گاه گوشه‌ها و کناره‌های برخی از فرش‌ها، به خصوص فرش دستباف انحنا پیدا می‌کند و حالتی لوله می‌یابد. بروز چنین آسیبی، مانع از صاف شدگی و گسترده شدن کامل فرش بر روی زمین می‌شود. لول شدگی ممکن است فقط در گوشه‌های فرش رخ دهد و یا در لبه‌های فرش ایجاد شود.

لول شدگی گوشه‌های فرش
شاخص‌ترین علتی که موجب جمع‌شدگی گوشه‌های فرش به داخل و یا خارج می‌شود، تاب خام در چله‌ها است.

به هنگام ریسندگی، الیاف چله به حالت S یا Z به هم تابانده می‌شوند و پس از پایان بافت، چله‌های پرتاب میل به بازشدن دارند. این اتفاق در گوشه‌های فرش که چله‌ها آزادترند، آسان‌تر رخ می‌دهد و باعث جمع‌شدن گوشه‌ها می‌شود. از آنجا که لول شدگی متأثر از تاب نخ است، بسته به جهت تاب، چله‌های پرتاب و زنده فرش می‌خواهند خود را باز کنند که تنها در چند سانتی‌متر ابتدای فرش این امکان را دارند و در جهت عکس تاب خود شروع به چرخیدن می‌کنند و لول شدگی در گوشه‌های فرش را به صورت ضربدری در دو گوشه مقابل پدید می‌آورند. اهل فن برای پیشگیری از بروز این عیب، پیش از بافت، تاب زنده فرش را باید از بین برد.

لول شدن کناره‌های فرش
لبه‌های فرش به علل گوناگونی دچار لول شدگی می‌شوند. کشش در سطح پشت فرش، گسترش در سطح رویی فرش و گاه در هر دو حالت با هم باعث ایجاد لول شدگی می‌شود که باعث کشش و گسترش نقوش فرش می‌شود.
پود ضخیم به علت‌های گوناگونی در پشت فرش کشش ایجاد می‌کند و باعث لول شدگی کناره‌های فرش می‌شود. پرتاب بودن نخ پنبه‌ای، ضخیم بودن پود پشمی و یا در پی آن افزایش حالت ارتجاعیت پشم، از دلایل بروز این حالت به شمار می‌آید. علاوه بر موارد مذکور گاه نیز استفاده از پود ضخیم پنبه‌ای نشسته شده که جمع شدگی الیاف در آن رخ نداده است، باعث ایجاد چنین آسیبی در فرش می‌شود. در چنین حالتی بعد از شست‌وشوی فرش، نخ‌های پنبه‌ای در معرض رطوبت جمع شده و باعث لول شدگی لبه‌های طولی فرش می‌شود.
از علل دیگری بروز این آسیب، کشش پود ضخیم در حین بافت است. در برخی از فرش‌های (عموماً دستباف) پود فرش به دور تیرهای افقی دستگاه می‌گردد و پود تحت کشش قرار می‌گیرد. همچنین استفاده از دفه‌های آذری، به این علت که دست بافنده آزاد بوده و در حال کشیدن پود است، موجب این کشش می‌شود.